Πολυκράτης Γιώργος

Ο Γιώργος Πολυκράτης του Μαρθαίου γεννήθηκε στ' Απεράθου στα 1931 και από το 1962 ζει και εργάζεται στη Φλωρεντία.

Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στο Χωριό. Ορφάνεψε μικρός από πατέρα και μαζί με τη μάνα του, τη Μαριά του Γλεζογιώργη και τα τρία αδέλφια του μετανάστευσαν στην Αθήνα, όπου σε δυσχερέστατες οικονομικές συνθήκες, που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα όρια της φτώχειας όπως νοούνται σήμερα, κατόρθωσαν να σπουδάσουν και οι τέσσερις. Ήταν η θέληση από σμυρίγλι που αποτελούσε όλες κι όλες τις αποσκευές τους από το Χωριό. Τις ίδιες αποσκευές κουβαλούσαν πολλά απεραθιτόπουλα της εποχής που διέπρεψαν στις επιστήμες.

Ο Σταυρής, ο μεγάλος του αδελφός δουλεύοντας ράφτης και πηγαίνοντας στο νυχτερινό γυμνάσιο έγινε φιλόλογος. Η αδελφή του Ειρήνη το ίδιο. Ο μικρότερος, Στέφανος, φιλόλογος και κατόπιν γιατρός.

Ο ίδιος σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή τον Μιχάλη Τόμπρο.

Το 1962 συνεχίζει τις σπουδές του με υποτροφία στο καλλιτεχνικό χυτήριο του Bruno Bearzi στη Φλωρεντία. Παράλληλα μελετά ζωγραφική και νωπογραφία. Πήρε μέρος σε πάμπολλες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε χώρες της Ευρώπης. Βραβεύτηκε επανειλημμένα και μεταξύ άλλων από την Ιταλική Ακαδημία. Το έργο του συχνά τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις στην Ιταλία, την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη. Έλαβε μέρος σε πολλούς διαγωνισμούς, εθνικές και διεθνείς εκθέσεις με ζωγραφική και γλυπτική και εξέθεσε στα πιο σημαντικά κέντρα τέχνης στην Ιταλία.

Η πρώτη του ατομική έκθεση ήταν το 1964 στη Φλωρεντία.

Ακολούθησαν ακόμη 43 σε ευρωπαϊκές πόλεις. Το 1971 παίρνει μέρος στην 20η διεθνή Biennale της Φλωρεντίας με έργα ζωγραφικής και γλυπτικής μεγάλων διαστάσεων. Το 1978 η Accademia Italia του απονέμει χρυσό μετάλλιο για την προσφορά του στον ιταλικό χώρο.Το 1989 συμμετέχει στο διαγωνισμό της C.N.A. (Εθνική Συνομοσπονδία Χειροτεχνίας στην Ιταλία) σε συνεργασία με το δήμο του Prato, όπου τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ήτοι χρυσό μετάλλιο και διοργάνωση έκθεσης με έξοδα του δήμου στο Palazzo Pretorio.
Το 1992 ο δήμος Fabriano, στο πλαίσιο διεθνούς "stage", του αναθέτει τη δημιουργία νωπογραφίας διαστάσεων 3,5 επί 7 μέτρων που έκτοτε κοσμεί την κεντρική είσοδο του σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης. Το 2000 ο πολιτιστικός οργανισμός του δήμου Αθηναίων αφιερώνει στον έλληνα καλλιτέχνη της διασποράς ατομική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο: «Μορφή και μεταμόρφωση».
Εργα του βρίσκονται στο μουσείο Modigliani, στην πινακοθήκη της Καθολικής Μητρόπολης στη Νάξο και στους δήμους Φλωρεντίας, Farbiano, Αθηναίων και Δρυμαλίας Νάξου, καθώς σε πολλές ευρωπαϊκές γκαλερί και ιδιωτικές συλλογές.